Πενήντα οκτώ χιλιάδες κυβικά μέτρα απορριμμάτων εναποτέθηκαν τα τελευταία χρόνια στον περιβάλλοντα χώρο της πρώην αμερικανικής βάσης της Νέας Μάκρης, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία των περιοίκων.Από το 1998 μέχρι το 2008, ο δήμος απέρριπτε ελεύθερα και με την ανοχή των λοιπών Αρχών της περιοχής, σε γήπεδο έκτασης περίπου 158,5 στρεμμάτων, μπάζα, κλαδιά και διάφορα άλλα απορρίμματα (έπιπλα, ηλεκτρικές συσκευές, λάστιχα κ.λπ.). Μάλιστα, όπως φαίνεται και από τα πρακτικά του δημοτικού συμβουλίου, ο δήμαρχος Ιορδάνης Λουίζος παραδέχεται ότι επί σειρά ετών ο χώρος της πρώην αμερικανικής βάσης χρησιμοποιείτο ως ΧΑΔΑ, ενώ στις 19/12/08 θεωρεί αυτονόητο ότι «όταν ο φορτωτής του δήμου μαζεύει τα ξερά και τα χλωρά, εάν υπάρχει κι ένα στρώμα ή μια καρέκλα, ασφαλώς θα την πάρει κι αυτή μαζί».
Αν και επισήμως η παράνομη χωματερή έκλεισε από τις 31/1/2008 με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, αφήνοντας πίσω της βουνά σκουπιδιών που φτάνουν μέχρι και τα πέντε μέτρα, υπάρχουν καταγγελίες αυτοπτών μαρτύρων ότι σήμερα λειτουργεί νέος ΧΑΔΑ στην περιοχή βορείως της αμερικανικής βάσης.
Ο Ιορδ. Λουίζος, που επανεξελέγη στον διευρυμένο πλέον «καλλικρατικό» δήμο του Μαραθώνα, είχε παραπεμφθεί σε δίκη έπειτα από μηνυτήρια αναφορά, ήδη από τις 19 Μαρτίου του 2010. Κατηγορείται για κατ’ εξακολούθηση παράβαση του νόμου 1650/86 για την προστασία του περιβάλλοντος, επειδή με εντολές του και με την ανοχή του λειτούργησε ΧΑΔΑ εντός δημοσίου ακινήτου.
Δίκη με αναβολές
Στη δίκη, η οποία έχει αναβληθεί επανειλημμένα, με κίνδυνο – όπως επισημαίνει ο Βασίλης Δελαγραμμάτικας, πρόεδρος των Φίλων του Αρχαιολογικού Μουσείου Μαραθώνα και ένας εκ των εναγόντων – να οδηγηθεί σε παραγραφή των αδικημάτων, παράσταση πολιτικής αγωγής ασκεί το Ελληνικό Δημόσιο και μετά από σύσταση του επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, το υπουργείο Περιβάλλοντος.
«Αυτή είναι μία από τις λίγες φορές που ενεργοποιείται η σχετική διάταξη του νόμου 1650», επισημαίνει ο Γιώργος Χασιώτης, υπεύθυνος της Ομάδας Νομικής Υποστήριξης Πολιτών της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF Ελλάς, που είχε ασχοληθεί από την αρχή με το ζήτημα, παρέχοντας νομικές συμβουλές και υποστήριξη στους ενάγοντες.
«Πρόκειται για μια πολύ σοβαρή παράμετρο, καθώς, ως πολιτική αγωγή, το Δημόσιο κυνηγά τις αστικές αξιώσεις που προκύπτουν από κάποια ποινική δίκη, π.χ. τις αποζημιώσεις», συνεχίζει ο Γ. Χασιώτης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το ΥΠΕΚΑ ζητεί αποζημίωση 100.000 ευρώ, καθώς και πλήρη αποκατάσταση της περιοχής, με απομάκρυνση των απορριμμάτων.
Όσο για τον ίδιο τον δήμαρχο, αρνείται όλες τις κατηγορίες, διευκρινίζοντας ότι τα κλαδιά τοποθετήθηκαν εκεί για να καθαριστεί η περιοχή μετά το καταστροφικό χιονιά του 2004: «Ο δήμος σκέπαζε τα κλαδιά με χώματα για λόγους πυροπροστασίας», λέει χαρακτηριστικά. Επισημαίνει, επίσης, ότι ο δήμος ανήκει στον Ενιαίο Σύνδεσμο Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής και, άρα, στέλνει τα απορρίμματά του στα Λιόσια.
Αποκατάσταση
Αμέσως μετά το κλείσιμο του ΧΑΔΑ, ο δήμος ανέθεσε σε ιδιωτικό μελετητικό γραφείο να συντάξει μελέτη για την περιβαλλοντική αποκατάσταση της περιοχής: «Πρόκειται για μια τεχνική μελέτη ‘’αποκατάστασης ΧΑΔΑ’’, αλλά όχι αποκατάστασης περιβάλλοντος», διευκρινίζει ο Γ. Χιώτης. «Προβλέπει ακόμη και νέα έργα στην περιοχή (π.χ., οδικό δίκτυο) και αποσκοπεί στην προετοιμασία του χώρου για μελλοντικές χρήσεις».
Ούτως ή άλλως, η μελέτη δεν προβλέπει την απομάκρυνση των σκουπιδιών, αλλά απλή κάλυψή τους, πράγμα που –όπως σημειώνει ο Β. Δελαγραμμάτικας- εκτός από την αισθητική αλλοίωση του τοπίου που προκαλεί, ενέχει και πολλούς κινδύνους για τους κατοίκους, καθώς με την παραμονή των σκουπιδιών στον χώρο παράγεται βιοαέριο που επιμολύνει τις καλλιέργειες της ευρύτερης περιοχής.
Παράλληλα, συνεχίζει ο ίδιος, είναι ασύμφορη οικονομικά σε σχέση με την απομάκρυνση του όγκου των απορριμμάτων: η επικάλυψη απαιτεί 1.400.000 ευρώ, ενώ, όπως υπολογίζει, η απομάκρυνση δεν θα ξεπερνούσε τα 600.000 ευρώ (με βάση τις τρέχουσες τιμές της αγοράς για την απομάκρυνση μπαζών).
Δίκη με αναβολές
Στη δίκη, η οποία έχει αναβληθεί επανειλημμένα, με κίνδυνο – όπως επισημαίνει ο Βασίλης Δελαγραμμάτικας, πρόεδρος των Φίλων του Αρχαιολογικού Μουσείου Μαραθώνα και ένας εκ των εναγόντων – να οδηγηθεί σε παραγραφή των αδικημάτων, παράσταση πολιτικής αγωγής ασκεί το Ελληνικό Δημόσιο και μετά από σύσταση του επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, το υπουργείο Περιβάλλοντος.
«Αυτή είναι μία από τις λίγες φορές που ενεργοποιείται η σχετική διάταξη του νόμου 1650», επισημαίνει ο Γιώργος Χασιώτης, υπεύθυνος της Ομάδας Νομικής Υποστήριξης Πολιτών της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF Ελλάς, που είχε ασχοληθεί από την αρχή με το ζήτημα, παρέχοντας νομικές συμβουλές και υποστήριξη στους ενάγοντες.
«Πρόκειται για μια πολύ σοβαρή παράμετρο, καθώς, ως πολιτική αγωγή, το Δημόσιο κυνηγά τις αστικές αξιώσεις που προκύπτουν από κάποια ποινική δίκη, π.χ. τις αποζημιώσεις», συνεχίζει ο Γ. Χασιώτης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το ΥΠΕΚΑ ζητεί αποζημίωση 100.000 ευρώ, καθώς και πλήρη αποκατάσταση της περιοχής, με απομάκρυνση των απορριμμάτων.
Όσο για τον ίδιο τον δήμαρχο, αρνείται όλες τις κατηγορίες, διευκρινίζοντας ότι τα κλαδιά τοποθετήθηκαν εκεί για να καθαριστεί η περιοχή μετά το καταστροφικό χιονιά του 2004: «Ο δήμος σκέπαζε τα κλαδιά με χώματα για λόγους πυροπροστασίας», λέει χαρακτηριστικά. Επισημαίνει, επίσης, ότι ο δήμος ανήκει στον Ενιαίο Σύνδεσμο Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής και, άρα, στέλνει τα απορρίμματά του στα Λιόσια.
Αποκατάσταση
Αμέσως μετά το κλείσιμο του ΧΑΔΑ, ο δήμος ανέθεσε σε ιδιωτικό μελετητικό γραφείο να συντάξει μελέτη για την περιβαλλοντική αποκατάσταση της περιοχής: «Πρόκειται για μια τεχνική μελέτη ‘’αποκατάστασης ΧΑΔΑ’’, αλλά όχι αποκατάστασης περιβάλλοντος», διευκρινίζει ο Γ. Χιώτης. «Προβλέπει ακόμη και νέα έργα στην περιοχή (π.χ., οδικό δίκτυο) και αποσκοπεί στην προετοιμασία του χώρου για μελλοντικές χρήσεις».
Ούτως ή άλλως, η μελέτη δεν προβλέπει την απομάκρυνση των σκουπιδιών, αλλά απλή κάλυψή τους, πράγμα που –όπως σημειώνει ο Β. Δελαγραμμάτικας- εκτός από την αισθητική αλλοίωση του τοπίου που προκαλεί, ενέχει και πολλούς κινδύνους για τους κατοίκους, καθώς με την παραμονή των σκουπιδιών στον χώρο παράγεται βιοαέριο που επιμολύνει τις καλλιέργειες της ευρύτερης περιοχής.
Παράλληλα, συνεχίζει ο ίδιος, είναι ασύμφορη οικονομικά σε σχέση με την απομάκρυνση του όγκου των απορριμμάτων: η επικάλυψη απαιτεί 1.400.000 ευρώ, ενώ, όπως υπολογίζει, η απομάκρυνση δεν θα ξεπερνούσε τα 600.000 ευρώ (με βάση τις τρέχουσες τιμές της αγοράς για την απομάκρυνση μπαζών).
Πηγή real.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου